Veel mensen vragen zich af wat het doel is van dit leven. Het lijkt vaak zo nutteloos; we worden geboren en we gaan weer dood. Toch heeft God een prachtig doel met jouw leven. Hij wil dat dit een monument wordt van Jezus Christus. Hij moet, door uw leven, in deze wereld zichtbaar gaan worden. Dit is het wezen van het christendom. Dit gebeurt niet door onze eigen prestaties, maar door de Heilige Geest die in ons woont.
We zien vandaag de dag dat er helaas een groot verschil bestaat tussen twee typen christendom. Aan de ene kant zien we een uiterlijk navolgen van een historisch Persoon, Jezus. Men gelooft dat deze Persoon leeft en in de hemel is. Men probeert Hem na te volgen. Dit is een moeizaam christendom. Aan de andere kant is daar het innerlijk kennen, ervaren van Christus in het hart. Het leven komt van binnenuit. Hij wordt door God aan uw hart geopenbaard als het ware. Paulus zegt in Galaten 1:16 dat God hem geroepen had ‘om zijn Zoon in mij te openbaren‘ (zie onder). Let op: niet een Christus buiten ons, maar IN ons. Dit is zoals het is bedoeld. Toen Jezus op aarde was en zijn twaalf discipelen om Hem heen had verzameld, werd voor hen overduidelijk dat Deze de totaal Andere was dan zij zelf. Toch was Hij nog buiten hen en openbaarde Hij zijn ware persoon. Maar Jezus’ doel met hen was dat zij zouden worden zoals Hijzelf:
Het is genoeg voor de discipel te worden als zijn meester, en voor de slaaf als zijn heer. Mt10:25
Op een andere plaats zegt Hij het zo:
Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen. Mt11:28-29
De grote vraag is: Hoe wordt dit doel bereikt? Welke weg heeft God waarlangs gewone mensen worden als Jezus? Het geheim zit hem in wat Paulus schrijft aan de Kolossenzen:
Hun heeft God willen bekendmaken, hoe rijk de heerlijkheid van dit geheimenis is onder de heidenen: Christus onder u, de hoop der heerlijkheid. Ko1:27
Er staat eigenlijk ‘Christus IN u’. Op een andere plaats, in Ef3:17 heeft hij het over het woning maken van Christus in onze harten. Het heeft geen zin een Jezus na te volgen die buiten ons is, het heeft alle zin Hem inwendig te kennen. Er bestaat een groot verschil tussen deze twee manieren. Paulus spreekt in Filippenzen 3 over zijn grote doel. Hij jaagde maar naar één ding en dat was het kennen van Christus. Hij voegde daar aan toe: ‘Niet, dat ik het reeds zou verkregen hebben (Fp3:12)’. Het is een onmetelijke rijkdom die er te vinden is in Christus. Paulus stond ook nog maar aan het begin. Zodra Hij het hart in beslag gaat nemen, dan gaat een mens veranderen. Hoe komt het dan, dat dit zo weinig wordt gekend, ervaren door christenen? Het is niet alleen Gods bedoeling dat wij iets zien van wie Jezus is, maar dat Hij ons volledig in beslag neemt. Hierin zijn wij volledig afhankelijk van Gods genade die Hem aan ons kan laten zien.
Wat wij allereerst moeten leren is dat er tussen Hem en ons een onoverbrugbare kloof gaapt. Wij zijn totaal anders dan Hij. Omdat wij mensen toch iedere keer weer iets goeds in onszelf willen vinden brengt de Heilige Geest ons tot wanhoop. We moeten tot op het bot teleurgesteld raken in onszelf, anders leren we het nooit: Wij zijn niet te verbeteren. Jezus belooft ons een rust voor onze zielen, namelijk het besef dat Hij onze enige hoop is. Hij moet in ons woning gaan maken, ik hoef het zelf niet meer te doen. Heerlijke ontspanning! Als wij mogen weten ‘in Christus’ te zijn, dan weten we dat wij voor God volmaakt zijn gemaakt.
en gij hebt de volheid verkregen in Hem, die het hoofd is van alle overheid en macht. Ko2:10
‘In Hem’ ziet God ons aan. Jij moet eerst tot dit besef komen: Alleen in Christus kan ik voor God verschijnen.
Maar uit Hem is het, dat gij in Christus Jezus zijt, die ons van God is geworden: wijsheid, rechtvaardigheid, heiliging en verlossing. 1Ko1:30
Hier staat het: Christus is mijn wijsheid, mijn rechtvaardigheid en mijn verlossing. Hij geeft mij niet deze dingen, Hij IS ze. Dit is voor de meeste mensen onbekend terrein. Ze willen zichzelf, hun verbeterde levens aan God aanbieden. Dit heeft geen enkele zin. Toen de Heilige Geest kwam, werden de discipelen niet steeds beter, Christus werd in steeds grotere kracht in hen geopenbaard zoals Paulus dit verwoordt:
Maar toen het Hem, die mij van de schoot mijner moeder aan afgezonderd en door zijn genade geroepen heeft, behaagd had, zijn Zoon in mij te openbaren, opdat ik Hem onder de heidenen verkondigen zou, ben ik geen ogenblik te rade gegaan met vlees en bloed; Gl1:15-16
De Zoon moest in Paulus geopenbaard worden. Hij werd niet een steeds beter mens van zichzelf. Godsdienst is: een mens beter maken dan dat hij is. Christendom is: Christus moet worden geopenbaard in mensen. God moet ons hier de ogen voor openen, anders blijven wij bezig onszelf te verbeteren. Ware rust voor onze ziel is als wij tot het volle besef komen dat het niet onze liefde is, maar die van Hem. Niet onze vrede, maar die van Hem. Niet onze rust, maar die van Hem. Alles van Hem en niets meer van ons, dat is de wezenlijke grondslag voor geestelijke groei.
Wie de Zoon heeft, heeft het leven; wie de Zoon van God niet heeft, heeft het leven niet. 1Jh5:12
Hiervoor is de Heilige Geest gekomen, om ons innerlijk Jezus te openbaren zodat wij alles aan Hem onderwerpen. Hoe meer Christus ons hart in beslag neemt, hoe makkelijker het wordt te worden zoals Hij. Het moet van binnen uit komen. Alles wat in onze eigen kracht wordt gedaan voor God moet worden weggedaan. Hiervoor komen wij in beproevingen zodat wij dit steeds dieper gaan kennen. De apostel Paulus vat dit samen in één van mijn favoriete teksten:
Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven. Gl2:20
Hij klemde zich volledig vast aan Christus. Christus leefde in hem. Hij wist zich in Christus geborgen. Hij leefde niet volgens uiterlijke regels, maar volgens een innerlijk kennen van Christus. Hij leefde niet naar zijn gevoelens, die iedere dag kunnen wisselen, maar naar Christus. Hij is immers altijd dezelfde. God ziet ons aan in Hem. Hij is de waarheid. Hij is het leven en Hij is de weg. Hij moet steeds groter in ons worden. Dit is het doel van ons leven, dat Christus in ons gestalte krijgt. Dit betekent in de praktijk dat we worden zoals Hij, dat we vrucht gaan dragen: liefde, blijdschap, vrede, geduld, goedertierenheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Uiteindelijk, als Jezus terugkomt, zal Hij in ons worden verheerlijkt:
wanneer Hij komt, om op die dag verheerlijkt te worden in zijn heiligen en met verbazing aanschouwd te worden in allen, die tot geloof gekomen zijn; 2Ts1:10
Jouw leven en die van mij zijn de grond waar dit zaad wordt gezaaid. Straks, bij de wederkomst van Christus, zal er worden geoogst. Dan zal naar buiten komen hoeveel van Christus er in ons is verwezenlijkt.