De gehele Schrift is doortrokken van het thema van het bloed. Zonder bloedstorting is er geen vergeving lezen we in Heb9:22. In het OT vinden we talloze beelden die dit bevestigen, met name in het boek Leviticus. Het eerste bloedige offer door een mens gebracht aan God was Abel in Gn4:4. Er kan geen geloofsgemeenschap zijn met God, en geen genot van zijn welbehagen, dan door het bloed. Noach offerde God een bloedig offer op de gereinigde aarde, waarop Gods gebod luidde: Alleen vlees met zijn ziel, zijn bloed, zult gij niet eten Gn9:4. Het bloed vertegenwoordigt het leven. In Lv17:11 lezen we: Want de ziel van het vlees is in het bloed. Het bloed heeft zijn waarde omdat er leven mee ten uitdrukking wordt gebracht. Sterft er een dier en vloeit zijn bloed, dan vloeit het leven daaruit. In Gn22 offert Abraham een ram in plaats van zijn zoon. Er vloeit bloed. Door de bloedstorting, het leven van de ander, wordt Izaak gered. In Ex12 verlost God het volk uit de slavernij. Echter, niet zonder bloed is het dat ze bevrijd worden. Bij de verbondssluiting op de Sinai evenzo; niet zonder bloed wordt het verbond gesloten. Als God vervolgens in hun midden wil verkeren in de tent der samenkomst lezen we weer: niet zonder bloed. De hogepriester betrad het heiligdom, maar niet zonder bloed. De Schrift maakt zeer duidelijk dat een mens niet tot God naderen kan zonder bloedstorting. De mens moet daardoor eerst met God verzoend worden (lees het artikel op deze site over de verzoening).
De Here Jezus spreekt in Johannes 6 zeer duidelijk over zijn bloed: Die mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven. In lucas 22 spreekt Hij aldus: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, dat voor u vergoten wordt. De Hebreeënbrief spreekt wel het meest over het bloed in het NT. Door het bloed:
*Is Hij eens en voor altijd in het heiligdom ingegaan 9:12
*Worden onze gewetens gereinigd 9:14
*Heiligt de Heer zijn volk 13:12
*Heeft God onze Heer Jezus teruggebracht uit de doden 13:20
*Is er vergeving 9:22
Door de kracht van het bloed van Christus kan er ook in het laatste bijbelboek geschreven staan: En zij hebben hem (Satan) overwonnen door het bloed van het Lam Op12:11
Concluderend kunnen we de volgende lessen leren omtrent het bloed in de Schrift:
Met de zonde en de zondaar heeft God geen andere raad dan het bloed.
Laat het bloed dezelfde plaats in ons hart hebben die het bij God heeft.
Laat ons, met opoffering van tijd en moeite, zoeken om de volle kracht en zegen van het bloed te kennen.
Wij kunnen de op Here Jezus rekenen om de kracht van zijn bloed in ons te openbaren.
De innerlijke waarde van Jezus’ bloed is de geest van de zelfopoffering; waar het bloed het hart raakt, daar werkt het diezelfde gezindheid. Als we ons hart gelovig openen voor de kracht van Zijn bloed, zal de Here Jezus Christus in onze geest ons onderwijzen. Dan zullen wij leren ons leven op te offeren ten behoeve van God en de naaste.
We willen kort nadenken over de volgende 3 aspecten van het bloed van Christus: De verlossing door het bloed, de reiniging door het bloed en de heiliging door het bloed.
De verlossing door het bloed
Wetende, dat gij niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, zijt vrijgekocht van uw ijdele wandel, maar met het kostbare bloed van Christus, als van een onberispelijk en vlekkeloos lam. 1Pt1:18,19
Omdat er in de hemel en op de aarde geen kracht is, die gelijk is aan de kracht van Christus’ bloed is het niet genoeg voor een christen om te weten dat hij/zij door dat bloed verlost is, maar hij/zij moet zoeken in te dringen tot de volle kennis van alles wat in de verlossing door het bloed is opgesloten, van wat het bloed doet aan een ziel die zich onverdeeld aan haar geestelijke betekenis overgeeft.
Door de verlossing met het bloed treedt de christen in tot de werkingen van dat bloed: de reiniging, de heiliging, de vereniging met God, de overwinning op de Satan en de levenssterkte, alles is door dat bloed!
Waarin bestaat de kracht van dat bloed? De ziel, het leven van de Heer Jezus, werd door dit bloed uitgedrukt. Het was het meest kostbare leven dat ooit op aarde door een mens is geleefd. De waarde van het bloed is dezelfde als de waarde van het leven dat het symboliseert. Het onsterfelijk leven van een mens is oneindig veel meer waard dan het leven van een dier, dus ook het bloed van beiden verschilt in waarde. De kracht van het bloed heeft vooral te maken met het altaar waar het op wordt uitgestort: het altaar van de verzoening, een leven voor een leven.
Wat heeft die kracht teweeggebracht? Het zorgde voor de opstanding: De God nu des vredes die onze Here Jezus, de grote Herder der schapen, door het bloed van een eeuwig verbond, heeft teruggebracht uit de doden Hb13:20. Het bloed gaf God vrijmoedigheid Hem uit de dood terug te brengen. Christus is ook door zijn eigen bloed, ingegaan in het hemelse heiligdom om een eeuwige verlossing te verwerven (zie Hb9:12). Hij kon er waarachtig in toetreden, doordat Hij een betere offerande had.Zoals door de kracht van het bloed de dood overwonnen is en wij het graf kunnen verlaten, zo kunnen wij door de kracht van datzelfde bloed ingaan in het hemelse heiligdom, om voor een heilig God met vrijmoedigheid te verschijnen.
Op welke wijze werkt die kracht? Door het geloof! Men moet echter eerst kennen om te geloven, eerst weten wat het bloed vermag en dan geloven. Laat ons hele hart vol zijn van de verwachting dat, naarmate wij ons dieper laten wassen en reinigen door dit bloed, we de levenwekkende kracht van zullen ondervinden. Het geloof dompelt zich erin onder. Het geeft zich eraan over. Ook is daar waar de Geest werkt, de kracht van het bloed openbaar. Drie zijn er, die getuigen op aarde: de Geest, het water en het bloed; en deze drie zijn één 1Jh5:8. Door de doop getuigt de Geest, door het bloed getuigt de Geest. Het bloed is de geestelijke kracht waarvan het water spreekt; gestorven, maar toch levend gemaakt. Door onze overgave aan de Geest die in ons woont, zal het bloed het reinigende en heiligende werk doen, in vereniging met God. Er moet behoefte van onze kant zijn, een wilsbeslissing, om deze kracht te ervaren tot bevrijding van zonde en verwachting dat de Heilige Geest dit wonderbare werk in ons zal volbrengen.
De reiniging door het bloed
Indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde 1Jh1:7
De reiniging van de zonde wijst niet op de schuld der zonde, zoals de verzoening, maar spreekt van de smet van de zonde. Reiniging is de bevrijding van de smet op het geweten van de zonde. De schuld der zonde heeft te maken met onze betrekking tot God, terwijl de smet van de zonde wijst op de innerlijke bevlekking en onreinheid, die de zonde in ons binnenste aanbrengt. In het OT naderde het volk tot God dmv 2 verrichtingen: De offers en de reinigingen. Het offer zag op bepaalde overtredingen voor welke schuld verzoening moest worden gedaan. De reiniging had meer te doen met toestanden, die op zichzelf niet zondig waren, maar uit de zonde voortgekomen waren, en daardoor bij het heilig volk des Heren als verontreinigend moesten gelden. Een ander onderscheid is dat bij de offers er niets aan de persoon zelf werd gedaan. Hij zag het bloed op het altaar en geloofde dat dit voor God genoeg was. Bij de reiniging gebeurde er wel wat aan de persoon zelf gedaan; de wassing of besprenging. De reiniging veranderde niet alleen zijn betrekking tot God, maar ook zijn eigen gesteldheid. In de offers werd er iets voor hem gedaan, in de reiniging iets aan hem. Zie verder Ps51. In het NT heeft reiniging te maken met het hart. Zalig zijn de reinen van hart MT5:8, door het geloof hun hart reinigende Hd15:9, Opdat hij zich een volk zou reinigen TT2:14, laten wij ons reinigen van alle bezoedeling des vlezes en des geestes 2Kor7:1. De reiniging is een inwendig werk, dat op de vergeving volgt. In Hb9:14 wordt dit prachtig verwoord: hoeveel te meer zal het bloed van Christus, die door de eeuwige Geest Zichzelf als een smetteloos offer aan God gebracht heeft, ons bewustzijn reinigen van dode werken, om de levende God te dienen? Vervolgens getuigt de Schrift even verderop: na eenmaal gereinigd te zijn, is er geenbesef meer van zonde! Hb10:2. Met een hart, dat door besprenging gezuiverd is van besef van kwaad Hb10:22. Niet alleen het geweten maar ook het hart moet met zijn zin en wil, met zijn denken en trachten worden gereinigd. Degene die onder de volle werking van het bloed verkeert, ondervindt dat daardoor de oude natuur belet wordt haar macht te betonen. Bij de minste struikeling vindt de ziel dadelijk herstel en reiniging; zelfs de onbewuste zonden worden door de kracht van het bloed krachteloos gemaakt. In het OT hing de reiniging af van enkele daden; in het NT heeft zij haar bestaan in Hem die altijd leeft om te bidden. Waar het geloof dit ziet en aangrijpt, daar kan het hart elk ogenblik onder de beschermende en reinigende macht van het bloed verkeren. Welke voorwaarden zijn er nu om onder het volle genot van deze zegen te raken? Eerst de kennis van het Woord over dit onderwerp. Ten tweede de begeerte, het verlangen om deze zegen te kennen. Ten derde de opoffering van al het onreine. Tenslotte als vierde: het volle geloofsvertrouwen in de kracht van het bloed. Niet ons geloof geeft werking aan het bloed! Het heeft zijn werking. Ons ongeloof sluit het hart en hindert deze werking.
De heiliging door het bloed
Daarom heeft ook Jezus, teneinde zijn volk door zijn eigen bloed te heiligen, buiten de poort geleden Hb13:12
Er is een groot onderscheid tussen de reiniging en de heiliging door het bloed. De reiniging ziet meer op het oude leven en de zonde die moet worden weggenomen; de heiliging op het nieuwe leven en wat uit God daarin moet worden meegedeeld. De reiniging der zonde is de voorbereiding; de heiliging als verbintenis met God de eigenlijke volle zegen die het bloed ons brengt. Zichzelf voor haar heeft overgegeven, opdat Hij haar zou heiligen, haar reinigend door de wassing met water door het woord Ef5:25, Als dan iemand zich van deze (vaten) reinigt, zal hij een vat zijn tot eer, geheiligd…2Tim2:21.
De heiligheid van God is die gezindheid in Hem waardoor Hij in al wat Hij doet en wil altijd het goede treft; zijn volmaaktheid als God is zijn heiligheid. De heiligheid in de mens is dezelfde gezindheid als die van God, de keuze om in alles te willen zoals God dat wil.Maar gelijk Hij, die u geroepen heeft, heilig is, wordt ook gijzelf heilig in al uw wandel 1Pt1:15. Heiligheid is gelijkvormigheid aan God. De heiligheid kan alleen waarlijk de onze worden, wanneer zij in het diepste van ons persoonlijk leven, in onze wil en onze liefde wortelt en woning maakt. God heiligt ons: Hij zondert ons af. Wij heiligen ons: wij wijden ons toe aan Hem. De Heer Jezus heiligde zijn hele leven door alles te doen wat de Vader Hem opdroeg zodat Hij kon zeggen: en ik heilig Mijzelf voor hen, opdat ook zij geheiligd mogen zijn in waarheid Jh17:19. Christus Jezus heiligt een ieder die zijn geloof heeft gesteld in dat kostbare bloed! We zijn gekocht en betaald, afgezonderd, buiten de poort gekomen! Laten we dan ook uitgaan, Hem tegemoet. De heilige God wil u voor zichzelf hebben. Niemand en niets mag het minste recht over u hebben. Wij behoren hem geheel toe! Op welke wijze werkt het bloed van Jezus in ons de overgave? Door te beseffen vanwaar de kracht van het bloed komt; van de vrijwillige overgave van de Zoon aan de Vader. Het bloed is het beeld van deze overgave. Het bloed werkt in ons dezelfde overgave. Tot slot zal het gevolg zijn dat God zichzelf meedeelt aan diegene die zich zo overgeeft. Zijn heiligheid vult de tempel, welke ons lichaam is.